lampy elektryczne
Encyklopedia PWN
odbiornik radiofoniczny, pot. radio,
telekom. rodzaj odbiornika radiokomunikacyjnego powszechnego użytku, przeznaczonego do odbioru i przetwarzania emitowanych przez stacje nadawcze fal radiowych wielkiej częst. przenoszących sygnały foniczne.
urządzenie elektroniczne przeznaczone do selektywnego odbioru sygnałów niesionych przez fale radiowe (emitowane przez nadajnik radiokomunikacyjny), a także do ich przetwarzania, ewentualnie rejestracji.
przetwornik CCD, scalony analizator obrazu,
przyrząd półprzewodnikowy zbudowany z elementów CCD, w którym następuje przetwarzanie obrazu optycznego na sygnał elektryczny (wizyjny);
urządzenie do wytwarzania i wykorzystania promieniowania rentgenowskiego;
rezonator
techn. układ mech. lub elektr., w którym zachodzą drgania rezonansowe (rezonans, drgania).
[łac.],
emisja atomów z powierzchni materiału wywołana wyładowaniem jarzeniowym (wyładowanie elektryczne), zachodzącym w gazie pod działaniem pola elektr. wytworzonego przez elektrody, z których jedna (katoda) jest wykonana z rozpylanego materiału;
